Als je moet afgeven, wat je het meest liefhebt.

Als je met spoed word opgeroepen, dan is het soms meteen actie. Niet echt tijd om na te denken. Gewoon gaan en doen wat je moet doen.

Zo ook bij dit beeld.

Lieve Anka zat in haar laatste dagen. Ze was op! Dat was het eerste wat ik in haar ogen zag. Ze was blij mij te zien, maar kon het niet meer opbrengen om overeind te komen. Een kusje moest ikzelf komen halen en dat heb ik dan natuurlijk ook gedaan. Ben bij haar gaan zitten en we hebben het er even over gehad. Gewoon even saampjes. Zo nu en dan ging haar staart heen en weer. Net of wilde ze zeggen “ik begrijp wat je bedoeld”.

Voor elke hond is het fijn om eerst even in alle rust aan elkaar te wennen. Nu kon ik Anka al wel, maar ook nu wilde ik de tijd nemen juist ook voor haar.

Anka lag al over de vloer dus hupsakee 2 van haar baasjes ook plat op de grond. Niet de fijnste houding, maar alles voor een perfecte mal.

Het ging allemaal heel voorspoedig en zie hier het eindresultaat.

Inmiddels is Anka er niet meer, en krijgt het beeld meteen een heel waardevolle betekenis.